Rozwijanie sprawności manualnej u dzieci
Na zajęciach korekcyjno – kompensacyjnych obok doskonalenia zaburzonych funkcji wzrokowych, słuchowych i ruchowych dokonuje się również usprawniania sprawności manualnej u dzieci.
Stosuje się ćwiczenia różnorodne, dostosowane do możliwości i indywidualnych predyspozycji dzieci, najczęściej urozmaicone tak, aby chętnie podejmowały wysiłek. Podczas zajęć odbywają się ćwiczenia rozmachowe, manualne i precyzyjne np.:
- Lepienie z plasteliny lub gliny zwierząt, ludzików (bohaterów bajkowych), cyfr itp.
- Kalkowanie, cięcie nożyczkami, stemplowanie (tworzenie obrazka, własnej kompozycji za pomocą stempli), wydzieranie.
- Malowanie dużej przestrzeni ograniczonej konturem, form falistych i szlaczków.
- Naśladowanie gry na pianinie, pisanie na maszynie, odtwarzanie usłyszanego rytmu- uderzając palcami w stolik.
- Pogrubianie konturów figur geometrycznych, obrazków, prostych szlaczków.
- Pisanie po śladzie.
- Łączenie wyznaczonych punktów linią ciągłą lub tworzenie obrazka według kolejności cyfr.
- Kopiowanie rysunków prze folię.
- Kończenie zaczętego wzoru (najpierw przez pogrubianie, potem łączenie linii przerywanych, a na końcu samodzielne kończenie płynnym ruchem).
- Odtwarzanie prezentowanych wzorów z pamięci.
- Dyktanda graficzne (wyszukanie kolejnych punktów według kodu i łączenie punktów).
- Nawlekanie koralików na nitkę.
- Mocne zaciskanie dłoni (wzmacnia chwyt, poprawia napięcie mięśniowe).
- Łamanki papierowe (składanie figur, statków …z papieru).
- Montowanie konstrukcji z gotowych elementów- klocków, krążków, figur.
Ważna jest współpraca z rodziców z terapeutą, wymiana informacji dotycząca pracy dziecka podczas zajęć w szkole i w domu, analiza prac. Istotne jest wykonywanie ćwiczeń w domu wskazanych przez Poradnię Psychologiczno- Pedagogiczną. Aby ćwiczenia przyniosły oczekiwane efekty należy pamiętać :
- Powinny być prowadzone systematycznie.
- Zadbać o prawidłową pozycję dziecka przy pisaniu lub rysowaniu.
- Właściwy dobór narzędzia pisarskiego (długopisu, ołówka). Ważne jest, aby kredki, ołówki i długopisy nie były zbyt długie i ciężkie.
- Dzieci z nawykiem nieprawidłowego trzymania przyborów należy nakłaniać do zmiany np. poprzez używanie specjalnej nasadki, przyborów o trójkątnym przekroju.
- Prawidłowa odległość od czubków trzech palców trzymających długopis powinna wynosić 2 cm.
- Zwracanie uwagi na ułożenie zeszytu na linii środkowej ciała z lekkim pochyleniem dla praworęcznych- w lewo, dla leworęcznych- w prawo.
- Ćwiczenia powinny być wykonywane miękkim przyborem, najlepiej grubym ołówkiem, pisakiem, kredką lub mazakiem.
- Zapewnienie atmosfery akceptacji, kształtowania pozytywnej samooceny, uczenie dziecka nie zrażania się na niepowodzenia- chwalenie nawet za niewielkie postępy, za próbę poradzenia sobie w sytuacji napotkanej przeszkody.
Opracowując tekst korzystałam z materiałów internetowych i własnych doświadczeń.
Pedagog
Doskonalenie percepcji wzrokowej, spostrzegawczości
W naszej szkole odbywają się zajęcia specjalistyczne tj. korekcyjno- kompensacyjne w ramach pomocy psychologiczno- pedagogicznej. Z zajęć korzystają uczniowie klas I-III i IV-VIII.
Zajęcia korekcyjno- kompensacyjne są rodzajem terapii pedagogicznej ukierunkowanej na korygowanie i kompensowanie zaburzeń psychoruchowych dziecka jako jednej ze szczególnie ważnych przyczyn niepowodzeń w szkole.
W czasie zajęć wykorzystywane są najnowsze metody wspomagania rozwoju psychofizycznego korzystając z różnorodnych materiałów dydaktycznych, poprawy efektywności przyswajania treści programowych, korygowania i kompensowania zaburzeń funkcji poznawczych.
Podczas zajęć pracuje się nad usprawnianiem: percepcji wzrokowej, słuchowej; koncentracji uwagi i spostrzegawczości; orientacji przestrzennej; integracji percepcyjno- motorycznej; pamięci i myślenia logicznego oraz sprawności manualnej. Doskonali się poprawną pisownię wyrazów pod kątem ortograficznym.
W tej części przybliżę pracę na usprawnianiem, doskonaleniem percepcji wzrokowej i spostrzegawczości.
Wykonuje się następujące ćwiczenia:
- Segregowanie obrazków w grupy tematyczne.
- Wyszukiwanie różnic pomiędzy obrazkami.
- Wyszukiwanie ukrytych szczegółów na obrazku.
- Historyjki obrazkowe- uporządkowanie wg. kolejności zdarzeń.
- Uzupełnianie brakujących elementów w rysunkach, obrazkach niekompletnych figur, w mozaikach geometrycznych.
- Wyszukiwanie ukrytych figur w mozaice.
- Układanie tripletów, sudoku.
- Dopasowywanie cieni do obrazka.
- Układanie z różnych figur geometrycznych własnych kompozycji, nazywanie ich, odtwarzanie takich samych układów po pewnym czasie.
- Rysowanie rysunku za pomocą łączenia kropek w odpowiedniej kolejności.
- Wypełnianie konturów obrysowywanych przedmiotów.
- Graficzne odtwarzanie krótko eksponowanej figury.
- Domina samogłoskowe- dobieranie na zasadzie identyczności.
- Identyfikowanie takich samych wyrazów w szeregach wyrazów podobnych.
- Wykreślanie w ciągach wyrazów dwóch takich samych lub powtarzających się słów.
- Ćwiczenia w tworzeniu kategorii, znajdywanie cech wspólnych kilku elementów początkowo na materiale konkretnym następnie słowno – pojęciowym.
Marlena Rusiłowicz
